می توان گفت که جدیدترین هواپیمای نظامی آمریکا، همان جنگنده مشترک عمود پرواز F-35 JSF است که هم اکنون در حال در طراحی و ساخت بوسیله شرکت لاکهید مارتین می باشد. البته همانطوری که در ابتدا ذکر شد، این جنگنده دارای برنامه ای مشترک بوده و مشترکاً توسط شرکت های نورث روپ گرومن، BAE سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس اداره می شود.

هواپیمای اف-۳۵ در حالت پارک بر بروی باند

جنگنده JSF، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. اگر به تصاویر این هواپیما دقت کنید، می بینید که این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده F/A-22 Raptor شباهت داردو طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند. این هواپیما، در پاسخ به نیاز به هواپیمایی که قابلیت پرواز عمودی را داشته باشد، در مرحله طراحی قرار گرفت، چرا که هواپیمایی که بتواند عمودی از زمین برخیزد، دارای فرسایش قطعات پایین تر و بالاتر از همه طول باند کمتر می باشد که آن را به وسیله ی بهینه ای برای برخاست از روی ناوهای هواپیمابر و همچنین فرود بر روی آن ها می کند. برای انجام این مهم، این هواپیمای پیشرفته تک موتوره، از سیستم وکتورد تراست یا کشش منحرف شده بهره می جوید، یعنی ابتداً همانند موتورهای توربوپراپ نیروی موتور ابتدا به یک جعبه دنده برای کاهش دور انتقال یافته سپس به یک فن یا پنکه عمود بر سطح زمین منتقل می شود. این پنکه نیروی مورد نیاز هواپیما را برای برخاستن تا یک ارتفاع مطمئن تامین کرده و پس از آن، به تدریج قدرت موتور بیش تر به سمت خروجی موتور متوجه شده و از قدرت لیفت فن کاسته می شود و هواپیما به جلو رانده می شود. در سیستم قدرت این هواپیما، برای برخاست، ابتدا دریچه ای زیر و بالای کابین خلبان باز شده و از آن جا لیفت فن هوا را با سرعت زیاد از بالا به سمت پایین پمپاژ می کند. همزمان با این کار، خروجی انتهایی موتور نیز به سمت پایین برگشته و نیروی تراست رو به پایین تولید می کند. این دو محل تولید نیرو، بالانس هواپیما یا تعادل آن را نیز بر قرار می سازند.

شباهت ان به اف-۲۲ از نمای جلو مشهود است

این هواپیما، بسته به موتوری که روی آن نصب می گردد، دارای بردی برابر 1200 هزار کیلومتر و حداکثر سرعتی معادل 8/1 ماخ خواهد بود. این هواپیما، قادر است با بیشینه وزنی حدود 22 تن عملیات برخاست یا تیک آف را انجام دهد. البته در گونه دریایی یا ناونشین این هواپیما، که مدل B یا C می تواند باشد، تغییراتی برای توانایی لندینگ یا نشست بر روی ناو از جمله بزرگتر کردن بالها و افزایش سطح فلپ ها و همچنین تغییراتی نیز در موتور آن حاصل می گردد. این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد. از این جنگنده، تعداد بسیار فراوانی، یعنی حدود 3000 فروند سفارش داده شده که حدود 1700 فروند آن برای نیروی هوایی و بقیه برای نیروهای دریایی و ناوگان های آنان خواهد بود. با تمام اوصاف، انتظار می رود که این هواپیما در سال 2008 وارد خدمت شود، یعنی همان سالی که پرنده رویایی اف-14 تامکت بازنشسته و برای همیشه به موزه های هوایی سپرده خواهد شد.

اف-۳۵ در حال سوخت گیری هوايي

مشخصات مدل ازمايشي با نام X-35 Joint Strike Fighter

نوع كاربري: استريك فايتر

شركت سازنده: لاكهيد مارتين

خدمه: 1 نفر

آخرين قيمت: بين 28 تا 35 ميليون دلار

نيروي محركه: يك عدد Pratt & Whitney F119-PW-100 استفاده شده در اف-22 رپتور

طول: 13.5 متر

عرض: 10.8 متر

وزن خالي: 10200 كيلو گرم

حداكثر وزن: 22600 كيلو گرم

حداكثر سرعت: احتمالا 1.8 ماخ

برد: در نمونه ازمايشي 1200 كيلومتر

هواپیمای اف 35 ساخت کمپانی "لاکهید مارتین" آمریکا یکی از پیشرفته ترین جنگنده های حال حاضر جهان است که به مرور زمان ارتش های کشورهای متحد آمریکا با خرید این هواپیما آن را به استخدام نیروی هوایی خود در آورده اند.

طول این جنگنده  13.5 متر ، عرض آن حدود 11 متر ، وزن حداقل آن بیش از 10 تن و وزن حداکثری آن قریب به 23 تن می باشد . حداکثر سرعت این هواپیما حدود 1.8 ماخ و برد عملیاتی آن 1800 کیلومتر است .

این هواپیما در سه مدل نوع A  ، B و C  بوده و تفاوت مدل های آن بیشتر حول محور برخاست و فرود آن است .

هواپیمای اف 35 مدل A : برخاست  و فرود عادی و روی باند.
هواپیمای اف 35 مدل B  : برخاست  سریع و فرود عمودی.
هواپیمای اف 35 مدل  C: برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است .

نوع "A" این هواپیما صرفا برای کاربرد در باندهای زمینی و نوع "C" آن با مشخصه برخاست و فرود عمودی برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است . البته از نوع " B " این هواپیما می توان روی ناوهای هواپیمابر نیز استفاده کرد .

بنا به اعلام مقامات کمپانی لاکهید مارتین این هواپیما می تواند تا سال 2040 کارایی عملیاتی خود را حفظ کند . این هواپیما  4 برابر، کارایی بیشتری در عملیات های هوا به هوا و هشت برابر کارایی بیشتر در عرصه عملیات های هوا به زمین دارد .

این هواپیما  ، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده " F/A-22 Raptor " شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده، هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند.

چون اف 35 بیشتر برای برخاست و فرود عمودی طراحی شده بنابراین فرسایش قطعاتی کمتری نسبت به دیگر جنگنده ها دارد .
برای برخاست عمودی ، این هواپیمای تک موتوره، از سیستم " کشش منحرف شده " بهره می جوید .

خدمه اف 35  یک نفره طراحی شده و این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد.