می توان گفت که جدیدترین هواپیمای نظامی آمریکا، همان جنگنده مشترک عمود پرواز F-35 JSF است که هم اکنون در حال در طراحی و ساخت بوسیله شرکت لاکهید مارتین می باشد. البته همانطوری که در ابتدا ذکر شد، این جنگنده دارای برنامه ای مشترک بوده و مشترکاً توسط شرکت های نورث روپ گرومن، BAE سیستمز، پرات اند ویتنی و رولزرویس اداره می شود.

هواپیمای اف-۳۵ در حالت پارک بر بروی باند

جنگنده JSF، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. اگر به تصاویر این هواپیما دقت کنید، می بینید که این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده F/A-22 Raptor شباهت داردو طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده و هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند. این هواپیما، در پاسخ به نیاز به هواپیمایی که قابلیت پرواز عمودی را داشته باشد، در مرحله طراحی قرار گرفت، چرا که هواپیمایی که بتواند عمودی از زمین برخیزد، دارای فرسایش قطعات پایین تر و بالاتر از همه طول باند کمتر می باشد که آن را به وسیله ی بهینه ای برای برخاست از روی ناوهای هواپیمابر و همچنین فرود بر روی آن ها می کند. برای انجام این مهم، این هواپیمای پیشرفته تک موتوره، از سیستم وکتورد تراست یا کشش منحرف شده بهره می جوید، یعنی ابتداً همانند موتورهای توربوپراپ نیروی موتور ابتدا به یک جعبه دنده برای کاهش دور انتقال یافته سپس به یک فن یا پنکه عمود بر سطح زمین منتقل می شود. این پنکه نیروی مورد نیاز هواپیما را برای برخاستن تا یک ارتفاع مطمئن تامین کرده و پس از آن، به تدریج قدرت موتور بیش تر به سمت خروجی موتور متوجه شده و از قدرت لیفت فن کاسته می شود و هواپیما به جلو رانده می شود. در سیستم قدرت این هواپیما، برای برخاست، ابتدا دریچه ای زیر و بالای کابین خلبان باز شده و از آن جا لیفت فن هوا را با سرعت زیاد از بالا به سمت پایین پمپاژ می کند. همزمان با این کار، خروجی انتهایی موتور نیز به سمت پایین برگشته و نیروی تراست رو به پایین تولید می کند. این دو محل تولید نیرو، بالانس هواپیما یا تعادل آن را نیز بر قرار می سازند.

شباهت ان به اف-۲۲ از نمای جلو مشهود است

این هواپیما، بسته به موتوری که روی آن نصب می گردد، دارای بردی برابر 1200 هزار کیلومتر و حداکثر سرعتی معادل 8/1 ماخ خواهد بود. این هواپیما، قادر است با بیشینه وزنی حدود 22 تن عملیات برخاست یا تیک آف را انجام دهد. البته در گونه دریایی یا ناونشین این هواپیما، که مدل B یا C می تواند باشد، تغییراتی برای توانایی لندینگ یا نشست بر روی ناو از جمله بزرگتر کردن بالها و افزایش سطح فلپ ها و همچنین تغییراتی نیز در موتور آن حاصل می گردد. این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد. از این جنگنده، تعداد بسیار فراوانی، یعنی حدود 3000 فروند سفارش داده شده که حدود 1700 فروند آن برای نیروی هوایی و بقیه برای نیروهای دریایی و ناوگان های آنان خواهد بود. با تمام اوصاف، انتظار می رود که این هواپیما در سال 2008 وارد خدمت شود، یعنی همان سالی که پرنده رویایی اف-14 تامکت بازنشسته و برای همیشه به موزه های هوایی سپرده خواهد شد.

اف-۳۵ در حال سوخت گیری هوايي

مشخصات مدل ازمايشي با نام X-35 Joint Strike Fighter

نوع كاربري: استريك فايتر

شركت سازنده: لاكهيد مارتين

خدمه: 1 نفر

آخرين قيمت: بين 28 تا 35 ميليون دلار

نيروي محركه: يك عدد Pratt & Whitney F119-PW-100 استفاده شده در اف-22 رپتور

طول: 13.5 متر

عرض: 10.8 متر

وزن خالي: 10200 كيلو گرم

حداكثر وزن: 22600 كيلو گرم

حداكثر سرعت: احتمالا 1.8 ماخ

برد: در نمونه ازمايشي 1200 كيلومتر

هواپیمای اف 35 ساخت کمپانی "لاکهید مارتین" آمریکا یکی از پیشرفته ترین جنگنده های حال حاضر جهان است که به مرور زمان ارتش های کشورهای متحد آمریکا با خرید این هواپیما آن را به استخدام نیروی هوایی خود در آورده اند.

طول این جنگنده  13.5 متر ، عرض آن حدود 11 متر ، وزن حداقل آن بیش از 10 تن و وزن حداکثری آن قریب به 23 تن می باشد . حداکثر سرعت این هواپیما حدود 1.8 ماخ و برد عملیاتی آن 1800 کیلومتر است .

این هواپیما در سه مدل نوع A  ، B و C  بوده و تفاوت مدل های آن بیشتر حول محور برخاست و فرود آن است .

هواپیمای اف 35 مدل A : برخاست  و فرود عادی و روی باند.
هواپیمای اف 35 مدل B  : برخاست  سریع و فرود عمودی.
هواپیمای اف 35 مدل  C: برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است .

نوع "A" این هواپیما صرفا برای کاربرد در باندهای زمینی و نوع "C" آن با مشخصه برخاست و فرود عمودی برای ناوهای هواپیمابر طراحی شده است . البته از نوع " B " این هواپیما می توان روی ناوهای هواپیمابر نیز استفاده کرد .

بنا به اعلام مقامات کمپانی لاکهید مارتین این هواپیما می تواند تا سال 2040 کارایی عملیاتی خود را حفظ کند . این هواپیما  4 برابر، کارایی بیشتری در عملیات های هوا به هوا و هشت برابر کارایی بیشتر در عرصه عملیات های هوا به زمین دارد .

این هواپیما  ، جنگنده ایست چندماموریته که برای عملیات هوا به زمین بهینه سازی شده و ماموریت هوا به هوا، اصولاً ماموریت ثانویه وی به شمار می آید. این هواپیما تا حدود زیادی به جنگنده " F/A-22 Raptor " شباهت دارد و طرح کلی آن مشابه این هواپیما بوده، هم چنین تا حدود زیادی نیز از فناوری های مشترکی بهره می جویند.

چون اف 35 بیشتر برای برخاست و فرود عمودی طراحی شده بنابراین فرسایش قطعاتی کمتری نسبت به دیگر جنگنده ها دارد .
برای برخاست عمودی ، این هواپیمای تک موتوره، از سیستم " کشش منحرف شده " بهره می جوید .

خدمه اف 35  یک نفره طراحی شده و این هواپیما، برای حمل تسلیحات خود از دو محفظه داخلی و چهار پایلون خارجی استفاده می کند. هر یک از محفظه ها، قابلیت حمل دو موشک یا بمب یا هر سلاح دیگر را دارند و مقرهای خارجی نیز به همین ترتیب می توانند لود شوند. تقریباً در تمامی مدل های این هواپیما، تسلیحات یکسانی به کار رفته و تغییرات تنها در قسمت راداری و سیستم های پیچیده برخاست و نشست صورت می پذیرد.

پس از هواپیمای جنگنده اف-15، دیگر هواپیمای دیگری ویژه نیروی هوایی تولید نشد و البته این هواپیما نیز به خوبی از عهده ایفای نقش یک جنگنده تاکتیکی و چابک و چالاک بر آمده بود، و همچنین در زمان عملیات طوفان صحرا در سال 1991 در عراق و خلیج فارس تنها دو هواپیما به آسانی در آسمان عراق مانور می دادند: 1- هواپیمای F-117 Stealth که به دلیل پنهان بودن از دید رادار و دیگری هواپیمای F-15 که به دلیل قدرت مانور بالا قادر بود به زودی صحنه نبرد را ترک کند؛ تا اینکه با ورود نسل جدیدی از هواپیماهای رادار گریز، انگار دیگر زمان هواپیمای اف-15 که زمانی از آن به عنوان اوج پیشرفت یاد می شد، به سر آمده است.

هواپیمای F-22 Raptor یا رپتور( جانور شکاری) محصول کمپانی لاکهید مارتین، از جدیدترین نسل هواپیماهای جنگنده برای نیروی هوایی محسوب می شود که وظیفه اصلی آن برتری هوایی است. این هواپیما یا بهتر بگوييم، این جنگنده، از جنگنده هایی به شمار می آید که قادر است بدون شناسایی شدن در منطقه دشمن به نبرد پرداخته و پیروز از میدان جنگ بدر آید. این جنگنده پیشرفته، دارای سیستم استتار راداری است و کلیه طراحی اجزای آن بر این اصل بنا نهاده شده است، به طوری که در طراحی بدنه آن، هر گونه سطح ناهموار که باعث برگشت انعکاس امواج راداری می شود، حذف گشته و به سطوحی بدون انحنا تبدیل گشته اند و حتی ورودی های هوای موتورها هم بر اساس اصل استتار طراحی شده اند. اگر در تصاویر گرفته شده از این هواپیما توجه نمایید، به زودی متوجه خواهید شد که قادر به دیدن هیچ گونه اسلحه زیر بالها یا مواضع دیگر نیستید، تعجب نکنید! هواپیمای F-22 Raptor برای جلوگیری از انعکاس امواج توسط سطوح ناصاف موشک ها و یا تسلیحات دیگر، آن ها را در محفظه هایی ویژه نگهداری کرده و تنها در زمان شلیک، این تسلیحات پدیدار شده، به سرعت از محفظه خارج شده و پوشش آن دوباره به حالت اول باز می گردد، که البته بيشترين ضریب خطر هنگام باز شدن این محفظه ها برای رهاسازی تسلیحات به وجود می آید.

هواپیمای F-22 Raptor از این نظر بسيار بی نظير است که قادر می باشد بدون استفاده از سيستم پس سوز، به راحتی صوت را پشت سر گذاشته و به سرعت های مافوق صوت دست يابد، به طوری که حداکثر سرعت آن بدون استفاده از سیستم پس سوز، 1.6 ماخ می باشد که رقم قابل توجهی است. چنين ویژگی بی مانندی، در اثر بهره گيری از موتورهای قدرتمند توربوفن F-119 PW-100 ساخته شرکت معروف پرات اند ویتنی

(Pratt and Whitney) به وجود آمده است که نيروی بسیار زيادی را برای پيش بردن اين هواپیما به جلو توليد می کند. البته دستيابی به چنين سرعتی (1.6 ماخ) بدون استفاده از پس سوز، تا حدودی مديون بهبود آيروديناميک اين هواپيما نيز هست که در آن به کا رفته است، به طور مثال، حذف موشک ها و بمب ها و کلاً تسليحات ديگر قابل حمل از مقر های زير بال يا بدنه، کمک شايانی به تقليل مقاومت در برابر هوا نموده است.

هواپیمای F-22 Raptor از قاعده «ديد اول، شليک اول» پيروی می کند، يعنی اين جنگنده قبل از اينکه هواپيمای دشمن او را بر روی صفحه رادار خود تشخيص دهد، شناسايی کرده، به سمت او شليک کرده و زود تر هم از منطقه جنگ دور می شود. این هواپيما از دو موشک حرارتی سايدوايندر (AIM-9 Sidewinder) و شش موشک آمرام (AIM-120C AMRAAM) برای نابودی دشمن بهره گرفته و قابل به حمل دو بمب JDAM با وزن 1000 پوند نيز هست.

داراي قابليتهاي فراواني مي باشد . اف ۲۲ از اخرين تكلنوژي روز برخوردار است و به عنوان يك پايگاه نظامي كامل در آسمان عمل ميكند . در ماموريتهاي تعقيب و شكار ساير هواپيما ها يك استاد تمام عيار مي باشد به طوريكه تقريبا هيچ رقيبي را نمي توان رودرروي اين هواپيما قرار داد . داراي نوعي طراحي منحصر به فرد مي باشد كه آن را از تمامي جنگنده هاي متعارف كنوني متمايز مي سازد.
هيچ راداري قادر به كشف و شناسايي ان نيست و در صورت شناسايي توسط رادار زميني و يا شكاريهاي ديگر هيچ يك از موشكهاي هوابه هوا و زمين به هوا (سام) روي او قفل نمي شود و كلا داراي سيستمها ي اخلال راداري و ساير پارامترهاي پيشرفته دفاع از خود مي باشد . بدنه آن از فلز تيتانيوم و كولار- كربن و نوعي آلومينيوم تشكيل يافته است كه كربن و تيتانيوم بسيار سختتر و سبكتر از فولاد مي باشند .

براي در ك هرچه بهتر قدرت شكار اين هواپيما بهتر است بگويم كه (در حالت خوش بينانه) :
يك درگيري هوايي فرض مي كنيم .در ارتفاع ۴۰۰۰ پايي (يا1200 متر) اف ۲۲ در حال نزديك شدن به يك
سايت شليك موشك اسكاد مي باشد . فاصله تا هدف ۲۰۰ مايل(يا 320 كيلومتر) و سرعت ۵۰۰ نات (يا 900 كيلومتربر ساعت ) مي باشد خلبان هواپيما مرتبا مختصات هدف را از طريق هواپيماي آواكس موجود در منطقه
و ماهواره نظامي در يافت مي كند و در همين حال مشغول عبور از بالاي يك سايت دفاع ضدهوايي مي باشد . ارتفاع را براي شليك موشك هارم زياد كرده و كامپيوتر هواپيما مشغول بررسي ميزان تهديد هوايي مي شود و خلبان با خاطري آسوده از حمله هواپيما هاي رهگير موشك هارم ضدرادار را قفل كرده و شليك مي كند . بلافاصله بعد از شليك ماهواره مشغول تصحيح مسير موشك تا رسيدن به هدف مي شود . در همين حال هواپيماي آواكس اخطار نزديك شدن ۵ فروند جنگنده شكاري و فوق العاده پيشرفته و مانور پذير سوخوي ۲۷ را صادر ميكند و با ارسال مختصات هدف و ارتفاع و ساير پارامترهاي ملزوم صحنه رابراي جنگ رپتور باز مي گذارد .
اف ۲۲ بعد از افزايش ارتفاع از طريق ارسال سيگنالهاي فوق صوت شكاريها را كشف مي كند و باسرعت زياد خود را به انها نزديك مي سازد و از لنچ يك موشك امرام را به سوي يكي ازآنها كه كامپيوتر اف۲۲ آن را خطرناكتر تشخيص داده قفل و شليك ميكند و هواپماي بعدي را انتخاب و دومين موشك را شليك مي كند . البته اين در حاليست كه هنوز شكاريهاي سوخو ۲۷ اف۲۲ را كشف نكرده اند .هواپيماهاي ۱و ۲ لحظاتي بعد منهدم ميشوند و رپتور كه حالا به آنها نزديك شده ۳ موشك حرارتي سايدويندر خود را به صورت همزمان به صوي سه جنگنده شليك ميكند كه ۵ ثانبه براي واكنش به هواپيمايي مانند سوخوي ۲۷ ديگر دير شده است و خلبان اف۲۲ از ارتفاع ۳۱۰۰۰ پايي مشغول نظاره سقوط آنهاست.